- -n^SSSr
ILrt. C
8 September 1990: Novosibirsk
Foto boven: de ein-
deloze Siberische
bossen
'We hebben kennisgemaakt met
Maia uit Tiflis en Grigori uit Mos-
kou die beiden in Nederland hun
vakantie hebben doorgebracht. Met
z'n vieren hebben we de Iaatste fles
Georgische wijn opgedronken die
Maia nog bij zich had. Voor Maia
zal er de komende jaren geen moge-
lijkheid meer zijn om zo'n reis te
ondernemen, of er zou in de politie-
ke situatie heel veel moeten veran-
deren.'
4 en 5 September 1990: Moskou
'In de stromende regen kwamen we
's middags in Moskou aan waar een
Intourist-gids ons van het station af-
haalde. In het hotel hebben we ons
eerst maar eens lekker opgefrist.
Een bijzonder genoegen na ons twee
dagen beholpen te hebben met een
klein bakje in de coupe met af en
toe een dun straaltje water.'
'De volgende dag zou de trein om
20.00 uur weer vertrekken. Het re-
gende nog steeds. Het dagje Mos
kou brachten we daarom door in
het Kremlin en het bekende waren-
huis GUM. Opmerkelijke observa-
ties: geen wachtrij bij het mauso
leum van Lenin maar wel rijen van
honderden mensen in GUM, ken-
nelijk voor schaarse artikelen.'
'Die avond ontmoetten we in de
trein op het Jaroslavl station Ljoeda
en Zjenja. Zij spraken niet veel
meer dan tien woorden Engels,
maar dat vormde nauwelijks enig
beletsel voor een goed contact. Het
bleken ontzettend aardige mensen
met wie we twee dagen met heel
veel plezier hebben doorgebracht.'
6 September 1990: op weg naar
Siberie
'Een beetje Iaat opgestaan en met
z'n vieren het ontbijt verzorgd. Al-
les werd gedeeld. Daarbij maakten
we meteen al kennis met enkele
Russische specialiteiten die Ljoeda
had meegebracht, zoals de gezoete
melksiroop die in de thee moest en
de ingemaakte kleine paddestoelen.'
'Onderweg zijn we op verschillende
stations uitgestapt en hebben we fo-
to's gemaakt. Op die stations kocht
Ljoeda dan etenswaren. Er stonden
vrouwen die voor een roebel toma-
ten, komkommers en dergelijke uit
eigen tuin verkochten in plastic zak-
jes. Sommigen verkochten gekookte
aardappelen, waarvan ze er dan en
kele op een papieren schaaltje mee-
gaven. Ljoeda kocht niet alleen
voor ons, maar betaalde ook. Dat
was even wennen. De rest van de
dag werd gevuld met praten en veel
lachen, kaarten en schaken. We be-
gonnen al een beetje Russisch te be-
grijpen.'
7 September 1990: over de Oeral
'We hebben ons verslapen en mis-
ten daardoor de Oeral en ook de
langs de lijn opgestelde kilometer-
paal 1777 die de overgang van
Europa naar Azie aangeeft. De dag
werd gevuld met praten, kaarten,
schaken en thee drinken. Op de sta
tions van Ishim en Omsk werden
inkopen gedaan en foto's gemaakt.
We ontmoetten Helmuth en Franz,
twee goedmoedige Oostenrijkse
PTT-beambten die een reis om de
wereld in 50 dagen maken. Die
avond namen we afscheid van Ljoe
da en Zjenja. Maar niet voor lang.
We spraken af om elkaar in Irkutsk
weer te ontmoeten. Toen we om
01.00 uur in Novosibirsk uitstap-
ten, stond de Intourist-gids al klaar
om ons naar het gerieflijke Hotel
Centralnaya te brengen."
'Na een verkwikkende nachtrust en
een keurig ontbijt werd het dagje
Novosibirsk een dag vol meevallers.
We slaagden erin om postzegels en
een Duits-Russisch woordenboekje
te kopen. Ook kregen we eindelijk
telefonisch contact met thuis ('alles
goed'). Al dwalend door de stad
merkten we dat je in Rusland met
dollars onvoorstelbaar veel kunt ko
pen. We wisten nog net de verlei-
ding te weerstaan een boekhandel
leeg te kopen. Niet de enige 'verlei-
ding'. Bij terugkomst in het hotel
werden we aangesproken door twee
dames die iets hadden van Irma la
Douce. Hun bedoelingen pasten
daar naar ons vermoeden ook wel
bij. Wij gauw (met z'n tweeen!) naar
boven, nadat we snel en gepast af
scheid hadden genomen.'
'De trein zou om 02.00 uur vertrek
ken. De Iaatste uren in Novosibirsk
brachten we door op onze hotelka-
mer met het schrijven van het reis-
verslag en het lezen van literatuur
over Siberie.'
9 September 1990: de kou van Sibe
rie
'De hele nacht hebben we het koud
gehad. Rob heeft die kou nog wat
kunnen verzachten door een deken
te gebruiken, die een van de coupe-
genoten had laten vallen. Met het
hoofd bij het raam gelegen en aan
de tocht een flinke hoofdpijn over-
gehouden. Ook overdag bleef het
koud. Met soep, bouillon en de no-
dige glazen warme thee geprobeerd
de kou te verdrijven. Dit is een ech-
te "treindag" geweest. Zelfs de res-
tauratiewagen niet bezocht en ver-
der ingeteerd op ons noodrantsoen.
De dag doorgebracht met lezen,
uren naar buiten turen en zo nu en
dan een gesprek met onze coupege-
noten, twee Duitse jongens die op
weg zijn naar China.'
