het pakket dit keer wat was aangepast omdat het een LOM- en MLK-school is (een school voor moeilijk lerende kinderen). De kinderen daar leren beter vanuit de praktijk dan vanuit de theorie en hebben wat meer en een wat uitgebreidere uitleg no- dig. John Kok, de onderwijzer die het koffertje had aangevraagd, was heel blij met dit soort les- materiaal. Katoenpapje De school is heel gezellig inge- richt, geen lange gangen met aan weerskanten klaslokalen maar allerlei ruimten, halletjes en klaskamers in plaats van lo- kalen. Overal ligt warme vloer- bedekking en de tafels en stoe- len staan in een grote kring. De kinderen keken een beetje vreemd op toen wij binnen kwa- men, maar toen de onderwijzer vertelde wie wij waren en wij hen vroegen hoe het op hun school toeging was het ijs al gauw gebroken. Intussen was er nog een twee- de groepje kinderen met hun on- derwijzeres bij komen zitten. De twee groepen hebben steeds samen de lessen gevolgd en er werden eerst wat vragen ge- steld over de laatste les. "Vertel jij eens Marcel, waar ging het de laatste keer over." Marcel vertelt dat het over het bankpapier ging. Na elke vraag gaan bijna alle vingers omhoog om te mogen antwoorden. Over de katoen en over het katoen papje en de persen en het wa- termerk. De onderwijzeres vult aan en stelt meer vragen. "Waarom zijn de tekeningen op het bank- biljet zo moeilijk met al die krul- letjes en tierelantijntjes. Zor- ra?" Die geeft het goede ant- woord. "Om ze niet zo makke- lijk na te kunnen maken." En, "Hoe kunnen er nu van een pap- je, je weet wel die dikke brei van al die katoenpluizen, bank- biljetten gemaakt worden. Onno?" Onno weet het niet pre- cies maar Sebastiaan en Astrid leggen het wel uit. Ook ik stak er wat van op. Ik wist helemaal niet dat bankpa pier van katoen werd gemaakt. Met het bespreken van het wa- termerk haalde de onderwijzer een briefje van tien uit zijn por- temonnee en hield dat omhoog. Een van de kinderen moest het watermerk aanwijzen. Hetzelfde deed hij even later met een briefje van vijfentwintig. Verdienen De laatste film, die over de bank, was het volgende leson- derdeel. Ze zagen dat je geld kunt verliezen en dat het ook gestolen kan worden. Een kleine anecdote in de video vertelde dat vanuit de geschiedenis de bank een bewaarplaats voor geld is. Het geld wordt in de safe opgeborgen. Daar is het veilig safe). Bovendien is geld bij de bank in bewaring ge- ven een vorm van sparen to save). Na de film werden er weer vra gen gesteld. Ook ik stelde er een paar en vroeg bijvoorbeeld of er kinderen waren die al geld "verdienen". Dat was het ge- val. Auto's wassen en tuinen opruimen was een veelgenoemd baantje, maar er waren ook kin deren die voor de afwas geld kregen en boodschappen voor de buurvrouw doen bracht ook geld in het laadje. Wat ze er dan mee deden, vroeg ik ze. De meesten riepen: "Sparen." En wie heeft er een eigen reke- ning? Dat hadden er een hele- boel. De meesten bedoelden dan dat ze een spaarbankboekje hadden, maar er waren er ook een paar die echt een rekening hadden bij een bank en ook dag- afschriften ontvingen. Eentje had er zelfs al eens een keer 100 gulden afgehaald om daar een elektrisch bestuurde auto voor te kopen. Daarna werden de spullen die in het koffertje zaten besproken. Het gebruik van de cheques en de passen werd uitgelegd. Ook dat van een dispositie-formulier. Het sprak hen allemaal wel aan. Als je er maar geld mee kon krijgen. Willy besprak intussen met de onderwijzer de mogelijkheid om met de kinderen een bezoekje te brengen aan de bank. Dat zou leuk zijn. Zelf, aan de hand van deze materialen, geld opnemen, of een rekening openen is na- tuurlijk best spannend. En dat kijkje in de kluis niet te verge- ten. Ook leuk is het wanneer de kinderen zien hoe een fax werkt of een bestand op de computer zien. De techniek staat ook op de bank immers niet stil. Terwijl de kinderen en ik met het koffertje bezig waren, maakte Willy een afspraak met de onderwijzer voor een bezoek je aan de bank. Het rekening- houdersbestand zal dan voor de ABN even goed oplopen maar dezelfde morgen ook weer even snel terug. Het is immers alleen maar voor een spelletje "Ban- ken"! 25 De redactie kreeg dit keer medewerking van Huub Goudzwaard, Paul Am- weg, Lex Houba, Marjan Stassen, Froukje de Voogt, Sonja Rotgans en Monique Le Grand. ledere ABN'er kan een bijdrage aan ABN Groen leveren. Dus jij ook. Heb je iets te vertellen over je werk, een cursus die je hebt gevolgd, je hobby, of maak je foto's, teken je cartoons of heb je iets anders waarvan jij denkt dat het een plaats in ABN Groen verdient, bel dan voor informatie met Mo nique Le Grand (020) 292954 of stuur je bijdrage direct aan: ABN Bank, Redactie ABN Groen, 2.Z.65, Postbus 669, 1000 EG Amsterdam. PETTY

Personeelsbladen ABN AMRO Art & Heritage

Algemene Bank Nederland - Ankertros | 1989 | | pagina 25