leraar. Alleen maar lachen om
de fratsen die anderen uithaal-
den. Zo ging onze eerste dag
voorbij en om 4 uur begonnen
we met de hele klas aan de
apres-ski. Onze skileraar was
daar een echte voorstander van
en wij eigenlijk ook wel.
konden. Als je dan ziet dat juist
die figuren plat op hun achter-
ste naar beneden gaan, kom je
niet meer bij van het lachen.
Wij kregen met 13 andere Ne-
derlanders een leraar toegewe-
zen. ledereen moest zich voor-
stellen, dat was wat makkelij-
ker. We kregen allerlei instruc-
ties over vallen, opstaan en
remmen enz.
Het was gelijk raak, er zat een
stel mafkezen in onze groep en
de meesten hadden al snel een
bijnaam. Een man die Harry
heette, werd Harry Nac, een an
dere jongen kwam uit Drente en
praatte precies hetzelfde als
Pelleboer, dus je begrijptEr
was ook een meisje met onwijs
lang haar en als zij ging skien,
dan hing haar haar recht achter
d'r hoofd en die werd al snel
"Flying carpet" genoemd.
Je moet je voorstellen dat je
met zo'n vijf groepen beginners
allemaal op die ene piste staat
te rommelen. Dan is het alleen
al leuk als je iemand in een an
dere groep een of andere stunt
ziet uithalen. Wij letten dan he-
lemaal niet meer op onze ski-
De tweede dag gingen we
met de babylift naar boven
en's middags konden we alle
maal al aardig de berg af. De
sneeuwtoestand was niet zo
best, meer ijs dan sneeuw. Dus
als je eenmaal een vaartje had,
was het wel moeilijk voor ons
om in een Pflug (je zet dan je
ski's in een punt naar voren) te
remmen. Je gleed gewoon door.
De dag daarop gingen we met
de sleeplift nog een stuk hoger
en kwamen we terecht op een
ijsberg. Tjonge, tjonge, je gleed
zo naar beneden zonder dat je
wat deed. Sommigen probeer-
den een spagaat en anderen
gingen met een noodgang naar
beneden in "Toiletstelle" (met
je achterste naar achteren). We
waren allemaal blij toen we
weer heelhuids beneden waren
en de skileraar vond het achter-
af eigenlijk ook maar gevaarlijk.
De laatste lesdag zijn we in
Scheffau geweest waar meer
sneeuw lag. 's Middags hebben
we daar met z'n alien naar het
afskien gekeken. Beginners
moesten een slalom maken
door vier poortjes. Onze groep
deed niet mee omdat we liever
nog even wilden skien. De
meesten gingen zaterdag al-
weer naar huis. Maar we heb
ben wel even staan kijken, dat
is ook lachen. Sommigen zagen
de poortjes niet eens en gingen
recht op de finish af, anderen
skieden zo het publiek in en je
had ook nog een stel dat plat
naar beneden ging.
A Is afscheid hadden we die
avond een skilerarenbal. We
zijn daar met onze hele groep
naar toe geweest. De leraren
deden allerlei geinige dansen en
we hebben heel wat afge-
lachen. Adressen werden over
en weer uitgewisseld voor de
foto's en na iedereen gedag ge-
zegd te hebben - voor de
meesten tot volgend jaar - zijn
we huiswaarts gegaan.
Zaterdagochtend vroeg naar
huis toe en nu maar snel dit
jaar door, des te eerder kunnen
we weer gaan wintersporten.
Voor de mensen die nog nooit
geskied hebben, ga het eens
proberen want het is echt
lachen geblazen.
Viele Griisse, esmeralda
"Gruss Gott, wie geht's,"
dat hoorde ik iedere dag op
de skipiste, toen ik 10 da-
gen met een stel vrienden in
Ellmau (Tirol) op winter-
sport was. Na al die wilde
verhalen over skien ben ik
zelf ook maar eens gaan
proberen om op de lange
latten over de sneeuw te
glijden. Vorig jaar had ik me
al op de langlauftoer ge-
waagd, dus helemaal nieuw
was het niet meer.
We kwamen op een donderdag-
avond in Ellmau aan en hebben
vrijdagochtend ski's gehuurd.
Skischoenen aan (het zijn com
plete baggerschuiten die je aan
je voeten krijgt), latten en stok-
ken over je schouder en op naar
het skigebied. Na veel moeite
stonden we allemaal op de lat
ten en konden we het uitprobe-
ren.
Nou, het viel me eigenlijk best
mee. Naar beneden skien ging
prima, mag ik wel zeggen. Je
moet alleen niet vragen hoe ik
steeds stopte. Ik was al blij als
ik ergens een boom, hekje en, in
uiterste gevallen, iemand stil
zag staan om me tegen te hou-
den.
Wat een gein, het was wel
lachen geblazen. Zo hebben we
de zaterdag en zondag een
beetje aangerommeld. Maan-
dagochtend om 10 uur moesten
we ons verzamelen voor de ski-
les. We kregen les van 10 tot
12 en van 2 tot 4 uur. We
moesten ons als beginners ver
zamelen per nationaliteit. Dus je
kreeg rijen met Nederlanders en
Engelsen en een klein rijtje
Duitsers.
De gevorderden moesten
voorskien en werden inge-
deeld naar kunnen. Prachtig,
sommigen zouden wel eens
even laten zien hoe goed ze het
25