leraar. Alleen maar lachen om de fratsen die anderen uithaal- den. Zo ging onze eerste dag voorbij en om 4 uur begonnen we met de hele klas aan de apres-ski. Onze skileraar was daar een echte voorstander van en wij eigenlijk ook wel. konden. Als je dan ziet dat juist die figuren plat op hun achter- ste naar beneden gaan, kom je niet meer bij van het lachen. Wij kregen met 13 andere Ne- derlanders een leraar toegewe- zen. ledereen moest zich voor- stellen, dat was wat makkelij- ker. We kregen allerlei instruc- ties over vallen, opstaan en remmen enz. Het was gelijk raak, er zat een stel mafkezen in onze groep en de meesten hadden al snel een bijnaam. Een man die Harry heette, werd Harry Nac, een an dere jongen kwam uit Drente en praatte precies hetzelfde als Pelleboer, dus je begrijptEr was ook een meisje met onwijs lang haar en als zij ging skien, dan hing haar haar recht achter d'r hoofd en die werd al snel "Flying carpet" genoemd. Je moet je voorstellen dat je met zo'n vijf groepen beginners allemaal op die ene piste staat te rommelen. Dan is het alleen al leuk als je iemand in een an dere groep een of andere stunt ziet uithalen. Wij letten dan he- lemaal niet meer op onze ski- De tweede dag gingen we met de babylift naar boven en's middags konden we alle maal al aardig de berg af. De sneeuwtoestand was niet zo best, meer ijs dan sneeuw. Dus als je eenmaal een vaartje had, was het wel moeilijk voor ons om in een Pflug (je zet dan je ski's in een punt naar voren) te remmen. Je gleed gewoon door. De dag daarop gingen we met de sleeplift nog een stuk hoger en kwamen we terecht op een ijsberg. Tjonge, tjonge, je gleed zo naar beneden zonder dat je wat deed. Sommigen probeer- den een spagaat en anderen gingen met een noodgang naar beneden in "Toiletstelle" (met je achterste naar achteren). We waren allemaal blij toen we weer heelhuids beneden waren en de skileraar vond het achter- af eigenlijk ook maar gevaarlijk. De laatste lesdag zijn we in Scheffau geweest waar meer sneeuw lag. 's Middags hebben we daar met z'n alien naar het afskien gekeken. Beginners moesten een slalom maken door vier poortjes. Onze groep deed niet mee omdat we liever nog even wilden skien. De meesten gingen zaterdag al- weer naar huis. Maar we heb ben wel even staan kijken, dat is ook lachen. Sommigen zagen de poortjes niet eens en gingen recht op de finish af, anderen skieden zo het publiek in en je had ook nog een stel dat plat naar beneden ging. A Is afscheid hadden we die avond een skilerarenbal. We zijn daar met onze hele groep naar toe geweest. De leraren deden allerlei geinige dansen en we hebben heel wat afge- lachen. Adressen werden over en weer uitgewisseld voor de foto's en na iedereen gedag ge- zegd te hebben - voor de meesten tot volgend jaar - zijn we huiswaarts gegaan. Zaterdagochtend vroeg naar huis toe en nu maar snel dit jaar door, des te eerder kunnen we weer gaan wintersporten. Voor de mensen die nog nooit geskied hebben, ga het eens proberen want het is echt lachen geblazen. Viele Griisse, esmeralda "Gruss Gott, wie geht's," dat hoorde ik iedere dag op de skipiste, toen ik 10 da- gen met een stel vrienden in Ellmau (Tirol) op winter- sport was. Na al die wilde verhalen over skien ben ik zelf ook maar eens gaan proberen om op de lange latten over de sneeuw te glijden. Vorig jaar had ik me al op de langlauftoer ge- waagd, dus helemaal nieuw was het niet meer. We kwamen op een donderdag- avond in Ellmau aan en hebben vrijdagochtend ski's gehuurd. Skischoenen aan (het zijn com plete baggerschuiten die je aan je voeten krijgt), latten en stok- ken over je schouder en op naar het skigebied. Na veel moeite stonden we allemaal op de lat ten en konden we het uitprobe- ren. Nou, het viel me eigenlijk best mee. Naar beneden skien ging prima, mag ik wel zeggen. Je moet alleen niet vragen hoe ik steeds stopte. Ik was al blij als ik ergens een boom, hekje en, in uiterste gevallen, iemand stil zag staan om me tegen te hou- den. Wat een gein, het was wel lachen geblazen. Zo hebben we de zaterdag en zondag een beetje aangerommeld. Maan- dagochtend om 10 uur moesten we ons verzamelen voor de ski- les. We kregen les van 10 tot 12 en van 2 tot 4 uur. We moesten ons als beginners ver zamelen per nationaliteit. Dus je kreeg rijen met Nederlanders en Engelsen en een klein rijtje Duitsers. De gevorderden moesten voorskien en werden inge- deeld naar kunnen. Prachtig, sommigen zouden wel eens even laten zien hoe goed ze het 25

Personeelsbladen ABN AMRO Art & Heritage

Algemene Bank Nederland - Ankertros | 1983 | | pagina 25