als voo blee brei ders mili Voc ze ban De en c kan le t plat cier pori Kot hah Exp opg tigd opg cert nist en c Ha Bij schi kwe sen Zoc het uitg mei jun moi zicl kin] lijk hec kel( mil slac Het vee lijk ton slag aan Dai rije en i Ian; 10 toe] Na pro geb de sno par De jon hoc 6 ja mo ver tuu van stol ziet rivi din e parel is een natuurprodukt. Hij wordt geboren op de zeebodem in de duis- tere holte van een oesterschelp en ligt hier veilig beschut tot de fortuinlijke visser hem ontdekt en geboeid door zijn schoonheid de parels verzamelt en verhandelt. De geschiedenis van de parel gaat terug tot zeker 5000 jaar geleden. Volgens de overlevering ging Mithras, de Perzische zonnegod getooid met een keten van pa rels wanneer hij het ochtendgloren aankondigde. Van Cleopatra wordt verteld dat zij eens twee grote parels ten geschenke kreeg. Omdat ze iets van de straling van de parels aan haar schoonheid wilde toevoegen, dronk ze een parel op, opgelost in azijn. Dit tot ontsteltenis van haar minnaar Marcus Antonius. De tweede parel liet zij splitsen om te gebruiken als oorbellen. Parels zijn het gevolg van een verontreini- ging in de mantel van de pareloester. Zodra hier een zandkorrel of parasiet binnen- dringt, scheidt de oester als afweer een slij- merige substantie af die de verontreiniging inkapselt. Deze afzetting bestaat uit cal- ciumcarbonaat vermengd met een organi- sche bindstof conchioline. De rangschik- king van de calciumkristallen bepaalt de schoonheid van de parel. Elke parel is dus uniek. In Japan is het raadsel waarom een zand korrel in de ene oester wel en in de andere geen parel doet optstaan jarenlang een on- derwerp van studie en onderzoek geweest. Begin deze eeuw is men erin geslaagd min of meer kunstmatig een parel te verwekken. Met een dunne naald werd een minuscuul gaatje in de oesterschelp geboord. Wanneer de oester deze ingreep overleefde, vond men later een reeks van soms miniem klei- ne parels in de schelp. A1 gauw bleek het een betere methode te zijn een heel klein stukje parelmoer in de schelpholte in te planten. Hieromheen vormt de oester een kogelvormige afzetting, die een zogenaamde cultive parel oplevert. Zowel de natuurparel als de cultive parel zijn dus een natuurprodukt maar van ver- schillende oorsprong. De ene ontstaat uit Aan deze vlotten hangt men de pareloesters. een toevallige verontreiniging, de ander doordat bewust een verontreiniging in de mantel van de oester wordt ingebracht. Verontreiniging in de moederschelp In 1909 is een zekere Mikimoto erin ge slaagd dit procede tot een commercieel suc- ces te maken. Sindsdien hebben de cultive parels hun opmars naar de juwelierszaken gemaakt. Van een kwekerij op het schierei- land Ise, waar Mikimoto begon, breidde de cultuur zich in de loop der jaren uit, onder andere naar het eiland Kyushu waar nu de grootste parelkwekerijen te vinden zijn. Sinds de Tweede Wereldoorlog is Japan dan ook verreweg de grootste leverancier van deze kostbare sieraden geworden. In 1980 bedroeg de export ruim USS 220 mln. Hiervan ging 27% naar de Verenigde Sta- ten, 21,6% naar West-Duitsland, 19% naar Zwitserland en 11,5% naar Hongkong. De rest (20,9%) naar zo'n 54 landen waaronder Nederland. Het gewicht van parels wordt gemeten in momme. Een momme is 3,75 gram. De totale produktie bedroeg in 1980 ongeveer 12V2 miljoen mommes. Sommige bewoners van India staan bekend Ankertros 8

Personeelsbladen ABN AMRO Art & Heritage

Algemene Bank Nederland - Ankertros | 1981 | | pagina 8