als
voo
blee
brei
ders
mili
Voc
ze
ban
De
en c
kan
le t
plat
cier
pori
Kot
hah
Exp
opg
tigd
opg
cert
nist
en c
Ha
Bij
schi
kwe
sen
Zoc
het
uitg
mei
jun
moi
zicl
kin]
lijk
hec
kel(
mil
slac
Het
vee
lijk
ton
slag
aan
Dai
rije
en i
Ian;
10
toe]
Na
pro
geb
de
sno
par
De
jon
hoc
6 ja
mo
ver
tuu
van
stol
ziet
rivi
din
e parel is een natuurprodukt. Hij wordt geboren op de zeebodem in de duis-
tere holte van een oesterschelp en ligt hier veilig beschut tot de fortuinlijke
visser hem ontdekt en geboeid door zijn schoonheid de parels verzamelt en
verhandelt.
De geschiedenis van de parel gaat terug tot zeker 5000 jaar geleden. Volgens de
overlevering ging Mithras, de Perzische zonnegod getooid met een keten van pa
rels wanneer hij het ochtendgloren aankondigde. Van Cleopatra wordt verteld dat
zij eens twee grote parels ten geschenke kreeg. Omdat ze iets van de straling van
de parels aan haar schoonheid wilde toevoegen, dronk ze een parel op, opgelost in
azijn. Dit tot ontsteltenis van haar minnaar Marcus Antonius. De tweede parel
liet zij splitsen om te gebruiken als oorbellen.
Parels zijn het gevolg van een verontreini-
ging in de mantel van de pareloester. Zodra
hier een zandkorrel of parasiet binnen-
dringt, scheidt de oester als afweer een slij-
merige substantie af die de verontreiniging
inkapselt. Deze afzetting bestaat uit cal-
ciumcarbonaat vermengd met een organi-
sche bindstof conchioline. De rangschik-
king van de calciumkristallen bepaalt de
schoonheid van de parel. Elke parel is dus
uniek.
In Japan is het raadsel waarom een zand
korrel in de ene oester wel en in de andere
geen parel doet optstaan jarenlang een on-
derwerp van studie en onderzoek geweest.
Begin deze eeuw is men erin geslaagd min
of meer kunstmatig een parel te verwekken.
Met een dunne naald werd een minuscuul
gaatje in de oesterschelp geboord. Wanneer
de oester deze ingreep overleefde, vond
men later een reeks van soms miniem klei-
ne parels in de schelp.
A1 gauw bleek het een betere methode te
zijn een heel klein stukje parelmoer in de
schelpholte in te planten. Hieromheen
vormt de oester een kogelvormige afzetting,
die een zogenaamde cultive parel oplevert.
Zowel de natuurparel als de cultive parel
zijn dus een natuurprodukt maar van ver-
schillende oorsprong. De ene ontstaat uit
Aan deze vlotten hangt men de pareloesters.
een toevallige verontreiniging, de ander
doordat bewust een verontreiniging in de
mantel van de oester wordt ingebracht.
Verontreiniging in de moederschelp
In 1909 is een zekere Mikimoto erin ge
slaagd dit procede tot een commercieel suc-
ces te maken. Sindsdien hebben de cultive
parels hun opmars naar de juwelierszaken
gemaakt. Van een kwekerij op het schierei-
land Ise, waar Mikimoto begon, breidde de
cultuur zich in de loop der jaren uit, onder
andere naar het eiland Kyushu waar nu de
grootste parelkwekerijen te vinden zijn.
Sinds de Tweede Wereldoorlog is Japan
dan ook verreweg de grootste leverancier
van deze kostbare sieraden geworden. In
1980 bedroeg de export ruim USS 220 mln.
Hiervan ging 27% naar de Verenigde Sta-
ten, 21,6% naar West-Duitsland, 19% naar
Zwitserland en 11,5% naar Hongkong. De
rest (20,9%) naar zo'n 54 landen waaronder
Nederland. Het gewicht van parels wordt
gemeten in momme. Een momme is 3,75
gram. De totale produktie bedroeg in 1980
ongeveer 12V2 miljoen mommes.
Sommige bewoners van India staan bekend
Ankertros 8