■a Personalia Personalia Personalia Personalia
Een dubbel
afscheid
In memoriam
D. Slettenhaar
In memoriam
Marian van der
Sluis
alis Personalia Personalia Personalia Personalia Personalia Personalia Personalia Personali;
later volgde zijn benoeming tot
agent van kantoor Leeuwarden. Aan
zijn omzwervingen kwam een eind
toen hem in '62 het directeurschap
van kantoor Tiel werd opgedragen.
In zijn Tielse tijd kenmerkte de heer
Dortland zich als een bekwaam
bankier (tenslotte stamt hij uit een
bankiersgeslacht en kon de appel
dus dichtbij de boom vallen) maar
hij wist ook het vertrouwen te win-
nen van zijn medewerkers en -sters.
Het is dan ook niet verwonderlijk
dat het kantoor onder zijn leiding
tot een relatief grote bloei kwam.
Relatief omdat Tiel door zijn wat
gei'soleerde ligging en minder explo-
sieve naoorlogse groei niet zo'n
perspectiefrijk marktgebied vormt.
Naast zijn drukke werkzaamheden
vond de heer Dortland nog tijd voor
de sport. Niet alleen is hij een ver-
woed zeiler, maar ook in de hockey-
sport hanteerde hij met veel genoe-
gen het scheidsrechtersfluitje. Velen
waarderen hem dan ook om de
sportieve instelling, waarmee hij
moeilijke problemen en nieuwe ont-
wikkelingen tegemoet trad.
Het spreekt dan ook haast vanzelf
dat zeer velen gebruik maakten van
de mogelijkheid hem persoonlijk
vaarwel te zeggen. Een niet onaan-
zienlijk aantal van hen voegde daar-
aan een prive "tot ziens" toe. We
weten dat de heer Dortland niet op
zijn lauweren gaat rusten. Dat blijkt
ook uit het feit dat hij bezig is om in
zijn woning een eigen studeerkamer
in te richten. Veel van de ge-
schenken vormden dan ook een bij-
drage in de inrichting van zo'n ka-
mer. Wij alien wensen hem en zijn
vrouw een goede toekomst in ge-
zondheid. OG
Op 13 oktober werd op kantoor Sta-
tionsweg in 's-Hertogenbosch een
dubbele afscheidsreceptie gehouden.
Op die datum namen wij in de kan-
tine afscheid van de heer en rae-
vrouw Stakenburg-van Prooijen, die
werkzaam waren als chef postka-
mer, archief en magazijn en als
hoofd van de schoonmaakdienst.
Daarnaast traden zij beiden ook op
als huisbewaarder.
De heer Stakenburg werkte vanaf
1955 in dienst van de Bank Van
Mierlo, die later de Twentsche Bank
en ten slotte de ABN Bank werd. In
het begin was hij wisselloper en
zorgde hij voor het innen van kwi-
tanties enz. Door de opheffmg van
het wissellopen, heeft hij daarna op
onnavolgbare wijze de postkamer,
het archief en magazijn gerund.
Toen de heer Stakenburg de gele-
genheid kreeg om op 62-jarige leef-
tijd de dienst te verlaten als vutter,
heeft hij daar dankbaar gebruik van
gemaakt. Nu kan hij zich uitleven in
zijn grote hobby, de muziek.
Mevrouw Stakenburg heeft sinds '67
als part-timer de schoonmaakdienst
geregeld. Wegens het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd heeft
ze nu de bank verlaten.
Door de directeur van het kantoor,
mr C. O. I. B. Tilman, werden de
verschillende taken van de heer Sta
kenburg met de nodige anekdotes in
een gloedvol betoog belicht. Ook
mevrouw Stakenburg werd geprezen
voor haar werklust en toewijding
om het kantoor zo clean mogelijk te
houden. De heer Tilman bood het
echtpaar namens de bank de gebrui-
kelijke enveloppe met afscheidsgra-
tificatie aan.
Namens het personeel voerde Ro
nald Bremmer het woord. Hij gaf
hun namens het personeel een schit-
terende ets met afbeelding van de
Bossche Markt, het plein waaraan
beiden hun hart hebben verpand.
Op de zeer geanimeerde receptie
werd door vele employes persoon
lijk afscheid genomen, waarbij nog-
maals attenties werden aangeboden.
Wij wensen Harry en zijn vrouw een
goede en langdurige oude dag.
JR.
Op 25 September jl. overleed Derk
Slettenhaar, op een leeftijd van
slechts 59 jaar, in Sneek waar hij 15
jaar directeur was van de vestiging
in de Marktstraat 14-16.
Op jonge leeftijd begon hij bij de
Nederlandsche Bank waar hij gedu-
rende de oorlogsjaren ook erg actief
was. Overgestapt naar de Twentsche
Bank werd hij alras directeur van
verschillende vestigingen, onder
andere in Rijssen, Zwolle, Meppel
en Sneek. Zijn jarenlange ervaring,
gecombineerd met een gedegen vak-
kennis had een grote invloed op de
door hem geleide kantoren. De
opleiding en het coachen van zijn
medewerkers hieiden hem voortdu-
rend bezig. Het kantoor Sneek heeft
dan ook onder zijn leiding vele lei-
dinggevende functionarissen afgele-
verd in het district Friesland en
daarbuiten. Teamwork en collegiali-
teit stelde hij zeer op prijs. Temid-
den van zijn medewerkers raakte hij
betrokken bij het gehele bankgebeu-
ren; zelfs baliewerkzaamheden wa
ren directeur Slettenhaar niet
vreemd.
In de omgang met zijn medewerkers
en relaties genoot hij een vertrou-
wenspositie van iemand die voor
zowel zakelijke als persoonlijke pro
blemen nauwgezet een oplossing
probeerde te vinden. Het persoon
lijk gesprek kreeg immer voorrang
boven de lunchpauzes en maar zel-
den werd de heer Slettenhaar op tijd
in zijn woning boven de bank ver-
wacht.
Doordat zijn gezondheid de laatste
tijd sterk verslechterde, werd het
moeilijk voor hem actief de werk
zaamheden na de integratie met
Kingma's Bank NV te hervatten.
Het bericht van zijn overlijden in
het ziekenhuis van Sneek kwam,
ondanks de ernstige periode daaraan
voorafgaand, toch nog onverwacht.
Met de heer Slettenhaar ging niet al
leen heen de directeur en zaken-
man, degene die ook in het vereni-
gingsleven vele functies bekleedde,
maar veeleer de persoon in wiens le-
ven en werken het kennen van de
medemens en de omgang ermee van
groot belang zijn geweest. Mogen
mevrouw Slettenhaar, de kinderen
en hun gezin troost vinden in het
feit dat zeer velen zich de heer Slet
tenhaar in die hoedanigheid zullen
blijven herinneren.
wl
Een bekend gezegde luidt "Geniet
van het leven. Het duurt maar
even." Maar voor Marian is er niet
veel te genieten geweest. Haar le-
ventje was wel erg kort. Daarbij
kwam de beproeving van een ziekte
waar de medici machteloos tegen-
over stonden en waardoor haar le-
venspad bepaald niet over rozen is
gegaan.
Op 1 September 1976 - zij was toen
18 jaar - trad Marian in dienst van
de ABN in Rotterdam. Ze werd ge-
plaatst op de afdeling giro. Daar
hebben wij haar leren kennen als
een blij, vriendelijk meisje, dat je al-
tijd met een glimlach te woord
stond en niet alleen plezier vond in
haar werk, maar vooral in de om
gang met haar collega's. Niet lang
na haar indiensttreding werd zij
ziek.
De afdeling stond daar in eerste in
stance niet bij stil. De algemene ge-
dachte was "iedereen is wel eens
ziek maar knapt na verloop van tijd
weer op." Maar nu ging het anders.
In plaats van beter te worden ver
slechterde haar toestand en werd het
duidelijk dat zij haar plaatsje op de
afdeling nooit meer zou innemen.
In het begin van haar ziekte bracht
zij nog wel eens, vergezeld van haar
ouders, een bezoek aan de bank. Bij
haar eerste bezoek zag ik er tegenop
om naar haar toe te gaan en een
praatje te maken. Maar dat viel
mee. Net als toen zij nog werkte,
stond zij mij ook bij deze gelegen-
heid glimlachend te woord. Zij
bleek niet alleen een vriendelijk,
maar ook een dapper meisje. Al-
lengs werden haar bezoeken aan de
bank zeldzamer. Na lange tijd niets
meer van haar te hebben vernomen
bereikte ons begin november het be
richt dat zij, op de leeftijd van 23
jaar, was overleden.
Een door het leven tekort gedaan
meisje is heengegaan.
Moge de herinnering aan de dapper-
heid die Marian heeft getoond haar
ouders, broers en vriend de kracht
geven om dit verlies te dragen.
P. J. den Haan
Ankertros 25
