Vierdaagse
ABN Banknoten ABN Banknoten ABN Banknoten ABN Banknoten ABI
ABN Districtshockeytoernooi 1981
J. J. Gerritse, lid van de Redactiecommissie
IBN Banknoten ABN Banknoten ABN Banknoten ABN Banknoten ABN Banknoten ABN Banknoten ABNB
Aan Piet den Haan,
Dat hockey thans een bredere be-
kendheid geniet, is zelfs aan jou,
mijn vriend, niet ontgaan. Een ge-
wezen voetballer, die zich blijkens
zijn stukjes heeft ontwikkeld tot een
aan de toog gekluisterd theoreticus
met meer oog voor het alcoholische
dan enig ander peil.
Niettemin drong ook bij jQU door,
datje eigen district Rotterdam/Zee-
land zich naast de jarenlange voet-
balfaam ook op hockeygebied be-
kendheid begon te verwerven. Het
ging er daarom zelfs op lijken, dat je
het hockeytoernooi 1981 te Den
Haag met je sprankelende aanwe-
zigheid zou gaan verblijden.
Gelukkig bracht een reeds lang toe-
gezegde deelname aan een bustocht
voor bejaarden (nu nog als begelei-
der) uitkomst. De keuze bleek niet
moeilijk. De ouderdom en het be-
kende (voorland?) behielden de over
hand op de jeugd en het nieuwe.
Daarom moet ik het je zo maar ver-
tellen.
Zoals gebruikelijk had Rotterdam
Zeeland na scherpe selectie weer
een zootje ongeregeld bij elkaar
kunnen bellen. Tien man sterk,
maar met enige hoop op invaders.
Het R/Z-tenue bestond uit de be-
kende saumon-verkleurde afdan-
kertjes van onze voetballers, en na-
tuurlijk meestal te klein. Een bui-
tenstaander kon het Rotterdamse
petro-chemische complex er onmid-
dellijk aan af te zien.
Bij aanvang van de eerste wedstrijd
stonden wij dus met acht man in de
snijdende wind op het veld. Voor
twee spelers was de geleverde route-
beschrijving van te hoge kwaliteit.
Ter compensatie had onze keeper,
blijkbaar een man van meer dan
bancair-modale welstand, zijn leg-
guards laten liggen.
Met een uit de lucht gevallen inval-
ler bonden wij, optimaal geprepa-
reerd en gemotiveerd, de strijd met
Hoka aan. Een tegenstander, die
steeds weer blijk wil geven ook zon-
der de gebruikelijke directieven loch
over enige eigen ruggegraat te be-
schikken (zij werden dan ook weer
laatste). Al inspelend en hergroepe-
rend naarmate ons groepje zich
weer tot een elftal ontwikkelde, wis-
ten wij de schade voor Hoka tot een
1-0 nederlaag te beperken. Zij
moesten tenslotte nog een hele dag
mee. Als beloning mocht onze inval-
ler het doelpunt maken.
De tweede wedstrijd werd op kunst-
gras tegen de Combinatie (districten
Overijssel, Gelderland en Limburg)
gespeeld. Een gaaf doelpuntloos ge-
lijkspel was het resultaat tegen deze
immer geduchte opponent, met zo 'n
gevarieerde achter- en ondergrond.
District Amsterdam was wat las-
tiger, daar zij zich versterkt hadden
met een oud-Rotterdammer. Wel-
licht de reden van ons enige doel
punt tegen. Met een uiteraard verder
efficiente 2-1 werden zij toch ook
moeiteloos in de Rotterdamse knip
gewerkt.
De laatste poule-wedstrijd was tegen
Den Haag, waarvan wij vorigjaar in
de finale nipt hadden verloren. Er
was dus nog meer inzet. Middels
een magistrate lob (boogbal) vanaf
de doellijn maakte Pim Paans het
doelpunt van de eeuw. Den Haag
was volledig verbijsterd. Verdere in-
spanning onzerzijds was overbodig.
Als tweede geeindigd in de poule,
met een gelijk aantal punten als
nummer ein, de Combinatie, moes
ten wij het gaan opnemen tegen
Utrecht, de koploper van de andere
poule. Als gevolg van de nederlaag
die zij vorig jaar tegen ons in de
halve finale leden, hadden zij zich
nu versterkt. Na een doelpuntloos
gelijkspel bleek voor het eerst onze
verrassende superioriteit in het ne-
men van strafpushes en de arbitra
ge!
Dus weer een finale, nu tegen West,
een moreel sterke tegenstander in
een duur ogende outfit. Toegejuicht
door onze districtsdirectie gaven wij
op het kunstgras een firaai staaltje
resultaathockey weg. De strafpushes
werden naar behoren genomen. Alle
typische uitingen van topsporter-
schap, zoals door de keel gierende
zenuwen, waren ruim voorhanden.
Na de eerste serie door vijf aange-
wezen spelers, moesten namelijk de
andere zes ook nog aan bod komen.
Direct hierna wist Pim zich weder-
om onsterfelijk te maken door de
overwinning veilig te stellen.
Aldus, beste Piet, veroverden wij met
dat ons zo tekenende karakter de
beker, die ons door de heer mr J.
Visser, de gehele dag al aanwezig,
op de hem kenmerkende wijze werd
uitgereikt.
Ter vulling van de bokaal stelde het
organisatie-comile nog enige flessen
wel zeer Haagse champagne ter be-
schikking. Een sympathiek en wel-
verdiend einde van een door Den
Haag vlot georganiseerd toernooi.
Aangezien Rotterdam/Zeeland nu
in 1982 het toernooi zal organise-
ren, rekenen alle hockeyers vast op
jouw aanwezigheid. Gezien de be-
toonde inzet van alle R/Z-spelers
een niet meer fe ontwijken verplich-
ting.
Gaarne zal ik ingaan op je verzoek
om in een vertrouwd en rustig sta-
minee je de eerste beginselen van
deze sport op verfrissende wijze bij
te brengen.
Tot spoedig,
Johannes
Heer Johannes,
Eerstens mijn felicitaties voor het re
sultaat van het, om jouw persoon
geformeerde, hockeyteam. Dat in
het land der blinden e£n oog koning
is, daar wil ik het nu niet over heb-
ben. Wat betreft die armetierige te-
nues, och, die waren waarschijnlijk
in overeenstemming met het ver-
toonde spel.
Toch zal ik, als in 1982 het toernooi
in Rotterdam wordt gehouden,
daarbij stellig aanwezig zijn. De af-
spraak om een staminee te bezoe-
ken blijft gehandhaafd. Het mij, bij
die gelegenheid. bijbrengen van de
hockey-spelregels zal je stellig niet
zwaar vallen. Van zo'n simpele
sport kunnen die nooit moeilijk zijn.
Meer moeite zal ik hebben om bin-
nen een jaar mijn vocabulaire op te
vijzelen en mijn Rotterdams plat
enigszins aan te passen aan het
ABN van de heren hockeyers.
Bij het ledigen van de ook in 1982
weer door Rotterdam/Zeeland te
winnen beker, en ook de daarna te
hejfen pinten, kan echter op mijn
volledige inzet worden gerekend.
Met Vr.Gr.
P. J. den Haan
Van 21-24 juli a.s. zal in Nijmegen
weer de vierdaagse worden gelopen.
Voor het ontstaan van de marsloop
moeten we terug gaan tot rond 1909,
toen een stel sportlui in diverse
plaatsen afstandmarsen ging lopen.
Omstreeks 1916 groeide dit uit tot
een militaire prestatiemars, waarin
ook het aantal burgers dat mee ging
lopen gesladig steeg. In 1919 liep de
eerste vrouw de vier dagen uit. De
stad Nijmegen werd in 1927 uitge-
kozen als plaats van vertrek en aan-
komst, aangezien het een grote gar-
nizoenplaats was waar veel militai-
ren gelegerd waren.
Wie de Vierdaagse tienmaal uit-
loopt ontvangt het Gouden Kruis.
Dit werd in 1926 voor het eerst uit
gereikt aan een militair. In 1934
Met ingang van 1 april jl. is de heer
J.J. Gerritse (38), chef de bureau en
afdelingsadviseur voor juridische za-
ken van het Pensioenadviesbureau
van Mees zoonen Assurantien, lid
geworden van de Redactiecommis
sie. De heer Gerritse werkt al sinds
1 augustus 1969 bij Mees zoonen
en is door en door thuis in het advi-
seren inzake pensioenproblematiek.
Voordien heeft hij rechten gestu-
deerd aan de Rijksuniversiteit van
Utrecht. Hij zal zich vooral toeleg-
gen op de voorlichting in Ankertros
over de Algemene Assurantie Groep
(AAG) en werkmaatschappijen. Hij
hoopt op deze wijze een bijdrage te
kunnen leveren tot een grotere sprei-
ding van de informatie over het assu-
rantiebedrijf in de bank.
Geen eenvoudige opgave, a) zegt hij
al redactionele ervaring te hebben
opgedaan o.a. door het schrijven van
artikelen voor Assurantie-lnforma-
tie, dat door Mees zoonen wordt
uitgegeven. De heer Gerritse heeft
zijn bureau in het kantoor van de
AAG aan de Van Vollenhovenstraat
in Rotterdam.
Hij is lid van de OR van de AAG en
heeft zo de mogelijkheid te overzien
wat zich in het bedrijf afspeelt. Wij
vertrouwen erop dat hij zich spoedig
in de Redactiecommissie thuis zal
voelen en hierin een belangrijke in-
breng zal hebben als vertegenwoor-
diger van een bedrijfsonderdeel dat
tot dusverre niet was vertegenwoor-
digd.
Wij wensen hem graag veel succes!
Redactiecommissie
Ankertros 20
Anken