k-
mee buitenboord te sleuren, hij vertikte het
nog om te zwemmen ook. Het achterschip,
een nog langzaam draaiende schroef, stak
boven water uit. Enkele van ons die aan BB
buitenboord waren gesprongen, zijn door de
schroef geraakt, o.a. een van de officieren
M.S.D., duidelijk kon ik zien dat het roer SB
aanboord lag.
Het voorschip met zijn grote waterdichte
compartimenten richtte zich langzaam met de
voorsteven omhoog de lucht in, ik zag een
matroos zich vast klampen aan de geusstok,
het leek wel of hij te paard zat.
Maar het grootste drama was toch wel dat er
een matroos opgesloten zat in het verblijf en
trachtte door een patrijspoort naar buiten te
klimmen, wat gezien de geringe omvang
onmogelijk was. Wat een vreselijke dood moet
dat geweest zijn. Heb reeds verteld, dat wij om
beurten een bord en een vork uit het verblijf
moesten halen, maar je kon met geen
mogelijkheid alleen de waterdichte deur open
krijgen vanwege de zuiging; juist op het
moment dat hij hulp nodig had ging de bel
voor luchtalarm en heeft niemand zijn
hulpgeroep meer gehoord. Toch is er een
matroos die zijn leven te danken heeft aan
plaatsverwisseling de richter van onze
mitrailleur raakte uitgeput, kreeg toen tijdens
een pauze order om een van de richters van de
12.7 mm. op het achterdek naar voren te
halen. Op het achterdek waren helaas geen
overlevenden. Het was nu zaak om zo gauw
mogelijk van het schip weg te zwemmen
vanwege het gevaar voor explosies met gevolg
dat de op het water drijvende olie in brand zou
vliegen. Wat heb ik toen gezwommen I
Plotseling begon de officier, die naast mij
zwom, te schreeuwen: ..Duiken, ze komen ons
mitrailleren". Het was toen niet meer nodig,
want op dat moment voelde ik de wind al door
mijn haren, zo laag vlogen de Jappen over
onze hoofden heen, duidelijk kon ik zien dat
een van de vliegers een bril op had. Er werd
niet meer gemitrailleerd, Met z'n tienen vlogen
zij achter elkaar in een grote boog om ons
heen, wuifden met hun handen ten afscheid
als gold het een beleefdheidsbezoek en
verdwenen aan de horizon, ons als
ondeugdelijk wrakhout achterlatend. In zoverre
waren de Jappen toch wel beleefde mensen,
daar ben ik later letterlijk en figuurlijk lelijk van
terug gekomen.
Doordat een gedeelte van de overlevenden
aan BB. en een gedeelte over SB. in zee was
gesprongen of geslingerd, werden wij door de
sterke stroming van elkaar gescheiden. Het
laatste bedrijf nam een aanvang, hoe en
wanneer, maar vooral door wie zouden wij
eventueel gered kunnen worden. Het zat er dik
in dat de Jap een oorlogsschip zou sturen en
ons dan meteen krijgsgevangen zou maken. Of
zou het verhaal toch waar wezen dat de Jap
geen krijgsgevangenen maakte. Inderdaad
hadden de Jappen de wet op het maken en
verzorgen van krijgsgevangenen niet
ondertekend, meen dat ze pas in 1944 officieel
er op terug zijn gekomen.
Ook was er nog een kleine kans dat de M.L.D.
ons zou gaan zoeken, ze wisten in ieder geval
dat wij gebombardeerd werden, helaas was
tijdens het gevecht door het afweerkanon de
antenne stuk geschoten, zodat verder seinen
niet mogelijk was.
1. Op oorlogswacht Kortenzer op achtergrond.
2. Dihwas matroos Weijtboer die zijn leven te
danken had aan plaatsverwisseling.
3. De Army 97 twin-engined Bomber (mltsubishr).
Code-naam: ..Sally".
En zo zag de schrijver zijn schip nadat hij
in het water lag.
aten
rden
aan
n.
2r
t
aen
kiel
e
en
I te
>lie.
itaan
i was
iel?
et
en
I.
it te
ren.
ij
2eds
/an
i van
azee
Hoor
n
se
3S
ian
al zo
Foto's beschikbaar gesteld door Bur. Mar. Hist. v. d. Mari-
nestaf.
aangevallen. Dat kon nooit goed gaan.
Sommige beweren dat ze ook met
boordgeschut hebben gevuurd; mij is dat niet
bekend.
Bij de 4e raid, het schip lag juist SB. aanboord
en had toevallig de hoge kant, werd de van
Nes aan BB. geraakt en kwam niet meer
overeind. Het schip werd volgens de afgelegde
verklaringen door drie voltreffers geraakt en
was in drieen gebroken, ik heb dit zelf
waargenomen. De eerste treffer ging dwars
door het kanonbordes waar ik pal onder stond,
de tweede viel boven op de torpedokanonnen
met er onder 20 dieptebommen die aan dek
vast gesjord waren, de derde ging de
achtermunitiebergplaats in en vloog met alles
wat er in was de lucht in.
Zal trachten een beeld te geven van datgene
wat ik na het treffen heb kunnen constateren:
Ik werd door de klap over het dek geslingerd,
kwam onder de bak (voorschip) terecht en zat
klem tussen de poten van het meeltrogje, mijn
schoenen waren van mijn voeten gerukt, zelfs
mijn helm en een oude witte pet die ik er onder
droeg, waren door de enorme luchtdruk
verdwenen. Toen ik na enige seconden weer
bij bewustzijn kwam, mijn ogen opende, zag ik
die geweldige steekvlam uit de midscheeps
omhoog rijzen. De mitrailleurs waren met pivot
en al uit het dek gerukt, een van de
stuksbemanningen zat er met zijn benen
onder, is er later toch nog onderuit gekomen.
Ik zag nog veel meer, maar kan hier echt niet
verder op doorgaan.
Hoe snel alles in zijn werk is gegaan is wel op
te maken uit het feit, dat toen ik weer boven
water kwam en dat kan met zwemvest nooit
lang geduurd hebben, de van Nes reeds met de
kiel boven water lag. Toch heb ik kans gezien
om een inlandse matroos in mijn sprang die
zich vastklampte aan een stut van de reling)
■41 "i
