Bij de jaarwisseling 1971-1972
7e jaargang no. 12
december 1971
verschijnt maandelijks
Pipo de Clown in Hoofddorp.
Sparen is kennelijk zijn fort nog niet
Een goede traditie vormt de jaarlijkse
beschouwing door de Raad van Bestuur,
waarmee ook deze Ankertros-jaargang
zijn laatste nummer opent.
Een Jaarwisseling brengt vreugde,
verwachting, een tikje weemoed en soms
ook wel spijt. Vreugde kende de ABN
bij de opening van nieuwe kantoren. Een
van de laatste vuurpijlen in dit opzicht
startte deze maand in Panama.
Vreugde ook voor het Nederlandse Rode
Kruis over de opbrengst van de
Promenadeconcerten, waaraan men in
Brabant nu met een tikje weemoed
terugdenkt.
Maar terwijl iedereen spijt over de inflatie
moet hebben, koestert men over een
monetaire unie nog maar vage
verwachtingen, zoals uit een voordracht
door Prof. Dr. D. C. Renooij is gebleken.
Een bijdrage uit Brazilie vertelt ons hoe
men ook daar vreugde en verwachtingen
kent en welke rol de ABN/HBU daarin
speelt met de Aymore-groep.
Weemoed is onze Palmboom vanouds
al niet vreemd, maar of hij spijt heeft
van een lichte roes?
De geslaagden voor de bankcursus kennen
natuurlijk louter vreugde. En wie na
de Personalia zijn krachten op onze
reuzepuzzel gaat beproeven, hoeft er
nooit spijt van te krijgen, maar mag ook
van het nieuwe jaar weer zijn vreugdevolle
verwachtingen hebben
Inzendingen voor het februari-nummer
dienen uiterlijk 14 januari a.s. in het
bezit te zijn van de redactie.
Zij kunnen worden gericht aan het
redactie-secretariaat, Vijzelstraat 32,
Amsterdam.
Overname van artikelen alleen na
toestemming van de redactie.
P0SI1KF STAAIt 1
Misschien is het sommigen van u bekend, voor anderen zal het toch
wel weer nieuw zijn. In het verhaal over de grote zondvloed staat
geschreven, dat toen Noach alle mensen en dieren in zijn ark had
verzameld ,,de Heer de deur achter hem toesloot". Ik kan mij
herinneren dat een Rotterdamse predikant eens deze mededeling
gebruikte als tekst voor zijn oudejaarsprediking en er gaat geen
jaarwisseling voorbij of die woorden gaan door mijn gedachten.
De woorden hebben voor mij een symbolische klank gekregen: als
de deur achter u wordt toegesloten, dan is een oude periode be-
eindigd en u gaat een nieuwe periode van uw leven in. Velen van
ons zullen zich deze onherroepelijke momenten in hun leven her
inneren en hoewel u mij terecht kunt tegenwerpen, dat kritieke
gebeurtenissen in het leven slechts bij toeval zullen samenvallen
met het jaareinde, zijn deze dagen toch geschikt om zich even
rekenschap te geven van wat achter ons ligt en wat wij van de
nieuwe periode mogen verwachten. U kunt dat doen voor uw eigen,
persoonlijke leven; u kunt dat ook doen voor de samenleving, die
onze bank is. Het is voor de Raad van Bestuur onmogelijk te
overzien hoe u alien persoonlijk deze samenleving in onze bank
beleeft. Waartoe wij slechts kunnen bijdragen, is het scheppen van
de voorwaarden, waaronder u zich in uw werk zo gelukkig mogelijk
voelt. Het is de laatste jaren een voortdurend zoeken en fasten
geweest, hoe de onderlinge verhoudingen in het bedrijf kunnen
worden versterkt en verbeterd. Niet omdat deze in het verleden
zoveel te wensen zouden hebben overgelaten, maar omdat de ver
houdingen nu eenmaal moeten worden aangepast aan zich wijzigen-
de inzichten over onze maatschappelijke structuur. Wij moeten dan
ook naar mijn mening positief staan tegenover de constructieve
krachten, die onze maatschappij doen veranderen. Het veelgebezig-
de en in velerlei zin gebruikte woord Jnspraak" rijst daarbij vanzelf
in de gedachten. Ik geloof te mogen stellen dat de Raad van Bestuur
geen moeite heeft met een dergelijk verlangen als het voortkomt uit
een verlangen naar verantwoordelijkheid in eigen kring, naar een
zich betrokken voelen in en bij het eigen werk. Dat vereist een
